NILIMPENDA KUPITA KIASI (04)

Sehemu ya 4:

“Mapenzi Yaanza Kwa Kasi” 

Simulizi ya kweli – kama inavyosimuliwa na Tunu

Siku chache baada ya kukutana kwa mara ya kwanza, maisha yangu yalibadilika. Nilianza kuamka na tabasamu, kulala nikiwa na furaha, na kila kitu kikawa na maana mpya.
Simu yangu haikunyamaza — kila asubuhi nilikuwa na ujumbe kutoka kwa Brian:

“Habari ya mrembo wangu.”
“Leo nimeamka nikiwa nawaza wewe.”
“Usijali kama dunia haitakuelewa, mimi nitakuwepo.”

Kila ujumbe wake ulikuwa kama dawa. Nilijikuta ninapenda kusoma meseji zake tena na tena. Nilianza hata kubadilika — mavazi yangu yakawa ya kupendeza zaidi, nilianza kujipamba, na mama alianza kuniuliza, “We Tunu, mbona siku hizi unacheka hata ukiwa peke yako?”

Nilicheka nikimjibu, “Mama, labda maisha yameanza kunielewa.”
Lakini ndani ya nafsi yangu nilijua — maisha hayakuwa yamenielewa, bali moyo wangu ulikuwa unaanza safari ya ajabu.

Brian alizidi kunikaribia kila siku. Tulikuwa tunazungumza kila wakati.
Kila mara aliniambia jinsi alivyonipenda, jinsi alivyoona upendo wangu ni tofauti na ule wa wanawake aliowahi kukutana nao.

“Wewe ni wa kipekee, Tunu. Unanifanya nihisi nipo nyumbani.”

Kuna siku alinipigia simu ghafla mchana:

“Niko karibu na kwenu, nataka nikuletee kitu kidogo.”

Nilitoka nje haraka, nikakuta amesimama pembeni ya barabara, akiwa ameshika rose flower moja na mfuko mdogo wa zawadi.
Aliniangalia kwa macho ya upole, akasema,

“Sijui kama utaona maana yake, lakini kila ua lina kumbukumbu. Hili la leo ni kwa ajili ya mwanamke aliyenifanya niamini tena kwenye upendo.”

Nilipokea ua lile kwa mikono inayotetemeka. Nilihisi kama dunia imepungua kelele, nikabaki nikitazama macho yake.
Kwa muda ule, nilihisi salama. Nilihisi napendwa kwa kweli.

Tulianza kutoka mara kwa mara — mara Coco Beach, mara Kinondoni, mara ka-restaurant kachache ambako tuliketi tukiangalia taa za usiku.
Mazungumzo yetu yalikuwa marefu, yamejaa ndoto na ahadi.
Brian alikuwa ananiambia,

“Nataka siku moja uniambie kila kitu — maumivu, furaha, ndoto zako. Sitaki ujifiche.”

Nilihisi kama alikuwa ananielewa zaidi ya mtu yeyote. Nilimfungulia moyo wangu. Nilimwambia kuhusu baba yangu aliyetoweka, kuhusu maisha magumu, na jinsi nilivyokuwa nikijitahidi kufanikiwa.
Hakusema chochote — alinichukua mkono, akaniambia,

“Sasa sitaki tena uteseke peke yako. Kuanzia leo, mimi nitakuwa upande wako.”

Sauti yake iliniacha nikiwa na machozi. Nilimuamini. Nilimpenda. Nilijikuta nikiwa tayari kumpa kila kitu — moyo wangu, imani yangu, na hata ndoto zangu.

Lakini kadri siku zilivyopita, nilianza kuona vitu vidogo visivyoeleweka.
Kuna siku nilimpigia simu haikupokelewa, nikampigia tena mara tatu — hakupokea. Aliponipigia usiku, aliniambia,

“Nilikuwa bize kidogo ofisini, sorry.”

Lakini sauti yake haikuwa ile niliyozoea. Ilikuwa baridi, ya haraka haraka.
Nilijifariji, nikasema labda ni kazi.
Lakini mara nyingine alinijibu meseji kwa kuchelewa, au akaniambia,

“Nipo na watu muhimu, nikipata nafasi nitakupigia.”

Nilihisi mabadiliko madogo, lakini moyo wangu ulikataa kuyaamini. Nilikuwa tayari nimepofuka kwa upendo.
Nilimpenda kupita kiasi.
Nilijua kitu hakiko sawa, lakini nilijidanganya kwamba labda ni mimi niliyeanza kubadilika.

Usiku ule, nikiwa nimelala, nilijiuliza swali moja:

“Je, mtu akianza kunipenda kwa nguvu, anaweza pia kuniumiza kwa nguvu hiyohiyo?”

Sikujua kwamba nilikuwa nimeanza kutembea kwenye barabara yenye mwisho wenye giza — lakini bado nikawa na macho yaliyofumbwa na upendo.

Mapenzi ni kama moto — yakianza huleta joto, lakini yakizidi huunguza. Na wakati mwingine, hatujui tunachochea moto gani.

– Itaendelea…