NILIMPENDA KUPITA KIASI (08)

Sehemu ya 8:

“Uamuzi Wangu” 

Simulizi ya kweli – kama inavyosimuliwa na Tunu

Usiku ule nililala nikiwa na macho wazi. Kila nikipiga kelele kimoyomoyo, majibu hayakujitokeza.
Nilijaribu kumchukia Brian — nilijaribu sana — lakini kadri nilivyojaribu, ndivyo nilivyozidi kumkumbuka.

Kila kona ya chumba changu ilikuwa na kumbukumbu yake.
Picha tuliyopiga Coco Beach ilikuwa bado imebandikwa ukutani, harufu yake ilibaki kwenye fulana aliyoniachia, na namba yake ilionekana kila nilipofungua simu.
Nilijaribu kufuta, lakini nilishindwa. Moyo haukufuta pamoja na namba.

Asubuhi ilipofika, nilitoka nje nikakaa kwenye benchi jirani na nyumba ya mama. Nilipiga hatua ndefu huku nikijaribu kupumua vizuri, lakini hewa ya asubuhi haikunisaidia.
Nilihisi nimevunjika, nimechoka, nimekosa mwelekeo.

Mama alinitazama kwa muda kisha akaniuliza,

“Tunu, unaumwa?”

Nilitabasamu kwa nguvu, nikasema,

“Hapana mama, niko sawa.”

Lakini ndani, nilijua nilikuwa mbali sana na “sawa”.

Nilikaa kimya siku kadhaa, nikitafakari. Nilifikiria kila kitu — upendo wetu, ahadi, uongo, na maneno yake ya mwisho.
Kila nilipofikiria mtoto wake, nilihisi moyo wangu unakufa taratibu. Sikuweza kujisemea kwamba ningeweza kushindana na kitu cha namna hiyo.

Nilijua Brian aliniambia ukweli, lakini ukweli huo haukunifanya nijisikie bora — uliniumiza zaidi.
Nilijua alinipenda, lakini mapenzi yake hayakuwa safi tena.

Siku moja jioni nilikaa mezani nikiandika ujumbe mrefu. Nililia kabla sijamaliza mistari ya mwisho.
Ujumbe wangu ulisomeka hivi:

“Brian, nakushukuru kwa kunionyesha maana ya kupenda. Ulinifanya niamini tena kwenye upendo, lakini pia umenifundisha maumivu yake yalivyo. Sikuwezi, lakini siwezi kuendelea kuishi nikijidanganya.
Nakuombea maisha mema, kwa ajili ya mtoto wako, kwa ajili ya yule mwanamke aliyepo, na kwa ajili ya moyo wako mwenyewe.
Mimi naondoka, lakini kumbuka — nilikupenda kweli.”

Nilituma ujumbe huo nikifuta machozi. Dakika tano baadaye alinipigia simu, lakini sikuipokea. Nilijua nikisikia sauti yake tena, nitadhoofika.
Nilichagua kujilinda.

Usiku huo nilichukua picha zetu zote nikazifuta. Nililia, nikacheka, nikalia tena.
Lakini ndani kabisa, nilihisi kitu kimoja — amani ndogo.

Nilijua nimepoteza mtu niliyempenda, lakini pia nilijua nimejipata mimi mwenyewe tena.
Na hapo ndipo nilipoamua,

“Sitaacha moyo wangu ufe kwa sababu ya mtu mwingine tena.”

Nililala nikiwa nimechoka, lakini kwa mara ya kwanza, nilihisi kama pumzi yangu imepata uhuru.

 Kuna wakati kuondoka si udhaifu — ni namna ya kujiheshimu unapokuwa umechoka kuumizwa.

 Itaendelea…