NILIMPENDA KUPITA KIASI (12)

Sehemu ya 12:

“Tunu na Ndoto Mpya” 

Simulizi ya kweli – kama inavyosimuliwa na Tunu

Miezi minne baada ya mkutano wangu wa kwanza kama mzungumzaji, nilipokea simu kutoka kwa mwanamke mmoja aliyeitwa Asha.
Sauti yake ilitetemeka, ikijaa huzuni.

“Tunu… nimesoma simulizi yako mtandaoni. Naomba unisaidie, mimi nimevunjika moyo vibaya.”

Nilikaa kimya kwa sekunde kadhaa, nikisikiliza maumivu yaliyoko ndani ya sauti yake. Nilijiona ndani yake — kama nikijitazama kwenye kioo cha zamani.
Nilijua nini maana ya maumivu hayo.

Tuliongea kwa muda mrefu. Nilimfariji, nikamweleza ukweli wa maisha:

“Kuumia ni sehemu ya safari, Asha. Lakini huwezi kupona kama bado unakumbatia yaliyokuumiza.”

Baada ya simu ile, nilikaa kitandani muda mrefu nikitafakari.
Nilijiuliza — kama mimi nimepona, ni kwanini nisiwasaidie wengine wapone pia?

Hapo ndipo ndoto mpya ilipozaliwa.

Nilianzisha kundi dogo mtandaoni nikalipa jina “Wanawake Wanaopona”.
Kwanza tulikuwa watatu, kisha wakaja wengine kumi, kisha hamsini… hadi tulipofikia mamia.
Kila mmoja alikuwa na hadithi yake, machozi yake, lakini pia matumaini yake.

Tulikutana mara moja kwa mwezi — tukiimba, tukicheka, tukilia, na mwisho tukiinua mioyo yetu juu.
Nilijua hapo ndipo moyo wangu ulipaswa kuwa.

Kevin aliniunga mkono sana.
Alinisaidia kupanga mikutano, kunisaidia kutengeneza tovuti, na hata kunichangia fedha za kuanzisha mradi wa kwanza wa kusaidia wanawake wadogo waliotelekezwa.

“Tunu,” alinambia siku moja, “uliumia sana, lakini umegeuza maumivu yako kuwa nuru kwa wengine. Hiyo ndiyo nguvu ya kweli.”

Nilimwangalia, nikatabasamu.

“Labda Mungu aliniacha nipitie haya, ili niwe sauti kwa wengine.”

Miezi ilivyopita, jina langu lilianza kujulikana kama mwanamke anayetoa moyo wa matumaini.
Watu walianza kuniita “Dada Tunu wa upendo.”
Sikujiona kama shujaa — nilijiona kama mwanadamu tu aliyepitia machungu, lakini hakuruhusu machungu hayo yampoteze.

Siku moja nilikuwa nikizungumza kwenye mkutano mkubwa wa wanawake mjini Dar, nilisema maneno haya:

“Kuna siku nililia nikidhani maisha yangu yameisha.
Lakini kumbe Mungu alikuwa akinifundisha namna ya kusimama.
Nilimpenda kupita kiasi — lakini nilijifunza kwamba mapenzi ya kweli yanaanza pale unapojipenda mwenyewe.”

Watu walishangilia, wengine wakalia.
Nilihisi moyo wangu ukijaa faraja.
Nilijua safari yangu haikuishia kwa maumivu, bali ilizaliwa tena kwa kusudi.

Sasa niliishi maisha ya furaha, ya maana, na yenye amani.
Nilijua kwamba nilikuwa nimefika mahali ambapo nilipaswa kuwa.

 Wakati mwingine Mungu anakuruhusu uvunjike ili kupitia nyufa zako, mwanga wake uweze kupenya.

 Itaendelea…