NILIMPENDA KUPITA KIASI (13)

Sehemu ya 13:

“Upepo wa Mapya” 

Simulizi ya kweli – kama inavyosimuliwa na Tunu

Siku zilikuwa zinapita kwa amani ya ajabu.
Nilikuwa na kazi yangu, ndoto zangu, na jamii yangu ya wanawake niliyoisaidia.
Kila asubuhi nilipoamka, nilihisi kuwa na kusudi.
Lakini kilichoanza kunishangaza ni namna nilivyohisi nikiwa karibu na Kevin.

Tulikuwa marafiki wa karibu sana — tukicheka, tukifanya kazi, na wakati mwingine tukikaa kimya bila mazungumzo, lakini hewa kati yetu ikijaa utulivu wa ajabu.
Nilianza kujikuta nikimfikiria zaidi.
Sio kwa ule moto wa mapenzi, bali kwa utulivu wa uwepo wake.

Siku moja, tulikuwa ofisini kwangu tukiandaa ripoti ya kundi la Wanawake Wanaopona.
Baada ya kazi, nilichoka nikasema,

“Nadhani leo kichwa kimenichoka kabisa.”

Kevin aliniangalia kwa tabasamu lake la upole,

“Unapaswa kupumzika, Dada Tunu. Unabeba dunia nzima mabegani.”

Nilicheka, nikasema,

“Nimezoea, Kevin. Hii dunia si nyepesi.”

Kisha alinyamaza, akaniangalia kwa macho yale yale ya utulivu ambayo siku zote yalikuwa na maana nyingi kuliko maneno.

“Unajua Tunu,” alisema, “nimekuwa nikiheshimu sana namna unavyopambana. Si kwa sababu unataka sifa, bali kwa sababu unataka kuona wengine wanainuka.
Kusema kweli, hiyo ndiyo sababu nakupenda.”

Maneno yake yalinipiga taratibu, kama upepo wa jioni unaogusa uso.
Nilikaa kimya, nikihisi moyo wangu ukipiga taratibu zaidi.
Sikuhisi hofu — wala sitetemei. Nilihisi tu amani.

Nilimwangalia, nikasema kwa sauti ya upole,

“Asante, Kevin. Maneno yako ni mazito sana… Lakini hebu tuwe wakweli — mapenzi siyo kitu kidogo.
Sitaki tena kupenda kwa maumivu, nataka kupenda kwa akili.”

Alinicheka kwa upole, akasema,

“Ndio maana nakupenda hivyo ulivyo.
Moyo wako umekomaa — na mimi niko hapa, si kwa kukupoteza, bali kwa kutembea nawe.”

Nilihisi kitu ndani yangu kikitulia.
Hapo ndipo nilijua — hii siyo hadithi ya kurudia yaliyopita, bali hadithi mpya.

Tulikaa kimya kwa muda, tukitazama jioni ikishuka dirishani.
Niliwaza sana — jinsi maisha yalivyoweza kubadilika kutoka giza hadi mwanga, kutoka maumivu hadi tumaini.
Na moyoni nikasema kimoyomoyo:

“Nilimpenda kupita kiasi, lakini sasa ninajua kupenda kwa kipimo.”

Niligeuka nikamwangalia Kevin, nikasema,

“Labda huu ndio mwanzo wa upepo mpya, Kevin. Upepo wa amani, sio dhoruba.”

Alitabasamu, akasema,

“Na nitaupokea kwa mikono miwili.”

Tulicheka wote wawili, na mara ya kwanza tangu zamani, nilihisi moyo wangu ukiimba kimya kimya — si kwa maumivu, bali kwa amani ya upendo wa kweli.

 Wakati mwingine, upendo wa kweli hauji kwa kishindo, unakuja taratibu kama upepo — unakupumzisha, unakuponya, na unakufundisha kutulia.

 Itaendelea…