NILIMPENDA KUPITA KIASI (17)

Sehemu ya 17:

Wiki mbili zilipita bila kumwona Kevin.
Nilijaribu kujishughulisha  na biashara, na kikundi cha wanawake, na kila kitu kilichoweza kuniepusha na fikra.
Lakini kila nilipojaribu kusahau, kumbukumbu yake zilijitokeza kimya kimya kama upepo wa usiku.

Siku moja nilikuwa ofisini nikisikiliza muziki wa taratibu.
Niliangalia kioo cha dirishani, nikajiona nikitabasamu kwa huzuni.
Nilijiuliza swali moja tu:

“Ninaweza kumsamehe Kevin, lakini je, nitakuwa na amani tena naye?”

Sauti ndani yangu ilijibu kwa upole,

“Upendo bila amani ni kifungo, Tunu.”

Nilitambua  safari hii, uamuzi wangu haupaswi kuongozwa na hisia, bali na hekima.

Siku iliyofuata nilimpigia simu Kevin.
Alionekana kushangaa, lakini sauti yake ilikuwa tulivu.
Tulipanga kuonana kwenye bustani ileile tuliyokaa mara ya kwanza tulipozungumza kuhusu ndoto.

Alifika akiwa amenyamaza, macho yake yamejaa huzuni na majuto.
Tulikaa kimya kwa muda, tukisikiliza upepo.
Kisha nilisema kwa utulivu,

“Kevin, nimepiga moyo konde sana kabla ya kuamua kuongea na wewe leo.”

Alinigeukia kwa makini.

“Najua, Tunu. Na lolote utakaloamua, nitaheshimu.”

Nilishusha pumzi ndefu.

“Ninakupenda, Kevin. Hilo siwezi kulikana.
Lakini nimejifunza kitu kimoja muhimu  upendo hauwezi kuishi bila amani.
Nimepita mbali sana kujiponya, siwezi kurudi tena mahali ambapo moyo wangu utavunjika tena.”

Macho yake yalijaa machozi.

“Tunu, nitafanya chochote kurekebisha makosa yangu.”

Nilitabasamu kwa upole, nikasema,

“Wakati mwingine, kurekebisha si lazima kuwe pamoja.
Wakati mwingine, ni kuendelea na maisha kwa njia tofauti, huku tukiheshimu kilichokuwa kizuri.”

Alinyamaza kwa muda mrefu, kisha akasema kwa sauti ya chini,

“Kwa mara ya kwanza, naumia lakini naelewa.
Ulinitendea kwa upendo wa kweli, Tunu. Nitauthamini daima.”

Nilitazama mbali, nikasema kwa upole,

“Na mimi nitakukumbuka kwa mema yote.
Lakini sasa… moyo wangu umechagua amani.”

Nilinyanyuka taratibu, nikatembea mbali.
Sikuhisi kama nimepoteza, bali kama nimefika mwisho wa safari kwa heshima.

Nilijua nilikuwa huru tena  safari hii, si kwa kuachwa, bali kwa kuamua.

 Kuna wakati upendo mkubwa zaidi si ule wa kubaki, bali ule wa kuachilia kwa heshima.

Itaendelea…