NILIMPENDA KUPITA KIASI (33)

Sehemu ya 33:

Siku ile nilipoona mistari miwili kwenye kipimo, moyo wangu uliruka.
Nilikaa kitandani kwa muda mrefu, nikiwa nimekaza tumbo langu kwa mikono, machozi yakinitoka taratibu  si ya huzuni, bali ya mshangao na shukrani.
Nilikuwa mama mtarajiwa.
Nilihisi dunia nzima imebadilika kwa sekunde moja.

Nilimsubiri Brian arudi nyumbani.
Alipofika, nilijifanya kama kawaida.
Kisha nikamkabidhi bahasha ndogo, ndani yake niliweka kipimo cha ujauzito na karatasi niliyoandika maneno:

“Baada ya miezi tisa, tutajua sura ya upendo wetu.”

Alipofungua, uso wake ulijaa mshangao  kisha akaniangalia, macho yakijaa machozi.
Alinikumbatia kwa nguvu, akasema kwa sauti iliyotetemeka,

“Tunu… asante! Mungu ni mwema.”

Siku hiyo tulicheka, tulilia, tulipanga majina ya mtoto wetu wa baadaye.
Kila kitu kilionekana kuwa sawa  mpaka wiki ya tano ilipoanza.

Nilianza kuhisi tofauti kwa Brian.
Alianza kuwa kimya zaidi, akitoka mapema kazini na kurudi usiku sana.
Nilidhani labda alikuwa anahangaika kwa majukumu mapya, lakini ndani yangu, kitu hakikuwa sawa.
Sauti ile ya ndani ambayo nilijifunza kuisikia tangu zamani ilianza kuniuliza maswali.

Siku moja usiku, alipokuwa bafuni, simu yake ililia mezani.
Niliona ujumbe ukijitokeza:

“Habari Brian, naomba tukutane kesho kuhusu kile tulichozungumza. Ni muhimu kabla Tunu hajajua.”

Moyo wangu ulidunda kwa nguvu.
Nilihisi damu ikipanda kichwani.
Nilikaa kimya, nikijitahidi kupumua kwa utulivu.

Alipotoka bafuni, nilijifanya nipo kawaida.
Lakini usiku ule nililala macho.
Niliamka saa kumi alfajiri, nikamwandikia ujumbe mmoja tu:

“Brian, kuna kitu kinachonificha?”

Asubuhi hakujibu.
Badala yake, aliniita sebuleni.
Akaanza kwa maneno haya:

“Tunu, kabla hujasikia kutoka kwa mtu mwingine, nataka uelewe… nilikuwa na maisha kabla yako.
Kuna jambo ambalo halijawahi kuisha kabisa.”

Nilikaa kimya, moyo ukipiga kwa kasi.
Akaendelea,

“Kabla Diana hajafariki, alikuwa na mtoto lakini familia yake hawakuwahi kuniambia kama ni wangu au la.
Jana, dada yake alinipigia simu.
Wanasema mtoto huyo sasa ana miaka mitano… na wanataka nifanye vipimo.”

Nilihisi pumzi ikinikatika kwa sekunde chache.
Nilimwangalia, nikiwa siamini.
Machozi yakaanza kunitoka bila hata kujizuia.

“Kwa hiyo unamaanisha… unaweza kuwa na mtoto nje ya ndoa yetu?”

Akanigeukia kwa huzuni,

“Sijui bado, Tunu.
Lakini kama ni kweli  nitakupoteza?”

Nilikaa kimya.
Nilijua upendo wetu haukuwa wa urahisi.
Nilijua pia moyo wangu ulikuwa umechoka kupigana.

Nilishika tumbo langu, nikasema kwa upole lakini kwa uchungu,

“Kwa sasa, siwezi kukuahidi kitu…
Lakini nitapigania utulivu wangu. Mimi na mtoto huyu tunahitaji amani.”

Niliondoka chumbani, nikajifungia kwenye kona ya sebuleni, nikalia kimya.
Nilihisi dunia yangu ikitetemeka  tena.

Itaendelea…