NILIMPENDA KUPITA KIASI (36)

Sehemu ya 36:

Miezi mitano ilikuwa imepita tangu niende Mkuranga.
Sasa mimba yangu ilikuwa kubwa, nikihesabu siku chache tu kabla ya kujifungua.
Mama alitaka nibaki, lakini nilijua  muda wangu wa kurudi mjini umefika.
Nilitaka mtoto wangu azaliwe mahali ambapo nilianza kupambana, mahali nilipojifunza maana ya upendo na maumivu.

Nilipofika mjini, kila kitu kilionekana kigeni  lakini pia kipya.
Hata mitaa niliyokuwa na maumivu nayo zamani, sasa ilionekana kama sehemu za kumbukumbu, si makovu.
Nilipata nyumba ndogo ya kupanga Tabata, safi, tulivu, yenye hewa nzuri.
Nilianza maisha yangu upya.

Nilijisajili kwa kazi ya muda mfupi ya kuandika makala za mtandaoni, kitu nilichokipenda tangu zamani.
Kila nilipoandika, nilihisi kama naondoa mzigo wa roho yangu, kama maneno yalikuwa tiba.
Nilijifunza tabasamu tena, bila sababu.

Siku moja, nikiwa dukani kununua vitu vya mtoto, nilihisi mtu akinipiga bega kwa upole.
Nilipogeuka  moyo wangu ulikuja kinywani.
Brian.
Alikuwa amevaa kawaida, tisheti nyeupe na suruali ya jeans, lakini macho yake yalikuwa tofauti.
Hakukuwa na majivuno, wala huzuni — kulikuwa na utulivu wa mtu aliyepitia mengi.

Tulitazamana kwa sekunde kadhaa, bila maneno.
Kisha akasema,

“Nilijua utarudi.
Si kwa sababu nilikuwa na uhakika, bali kwa sababu nilikuwa na imani.”

Nilitabasamu kwa upole,

“Brian, sikurudi kwa ajili ya wewe,
nilirudi kwa ajili ya mimi na mtoto wangu.
Lakini sitadanganya  ni vizuri kukuona ukiwa vizuri.”

Alinicheka kidogo, kwa sauti ya chini, akasema,

“Nimejifunza. Maisha yalinifundisha kwa njia ngumu.
Diana alihama, na mtoto yuko chini ya uangalizi wa mama yake.
Mimi… nimeanza upya pia.”

Tulitembea kando ya barabara, tukiongea mambo madogo madogo  kuhusu kazi, maisha, ndoto.
Sikuhisi kama tunarudia mapenzi, bali kama roho mbili zilizovunjika zinakumbatiana bila maneno.

Nilipofika nyumbani, aliniangalia akasema kwa utulivu,

“Naomba nikuwepo siku ya kujifungua.
Si kama mpenzi, bali kama mtu ambaye alikosea lakini bado anaona thamani yako.”

Nilikaa kimya kwa muda, kisha nikasema,

“Ulikuwa sehemu ya maumivu yangu,
lakini pia uliniamsha kuwa mwanamke mwenye nguvu.
Ukija  usije kama msamaha, njoo kama rafiki.”

Alitabasamu kwa upole, macho yake yakijaa heshima.
Tulipishana, kila mmoja akienda upande wake wa barabara — lakini kwa mara ya kwanza, moyo wangu haukuganda, haukuumia.
Ulipiga kwa utulivu.
Nilijua safari yangu ilikuwa imebadilika.
Sasa nilikuwa mama, mwandishi, na Tunu mpya  si tena yule aliyetegemea upendo wa mtu mwingine kumfanya ajisikie kamili.

Nilipofika nyumbani, nilipiga picha ya tumbo langu, nikaiweka kwenye ukuta wangu wa chumbani.
Chini yake niliandika:

“Nilimpenda kupita kiasi,
lakini nilijipenda zaidi nilipovunjika.”

Itaendelea…